TUTUM YARIŞI

Yazan: İ. Hakkı SUNAT (SUNAT, İ. Hakkı, Müsamere Piyesleri, 32-36)
Oynayanlar: Lale , Tanju, Erdoğan, Süheyla, Özer, Yılmaz, Güven
Lale, elinde kumbara taşıyan Tanju’ya sorar.
LALE: – Kumbaranı niçin hep
Yanında taşıyorsun?

TANJU: – Nedeni var kardeşim,
Buna ne şaşıyorsun?

LALE: – Bildiğin bir şey var,
Evde durur kumbara.
Ara sıra atılır.
İçine beş, on para…

TANJU: – Doğru ama ben bugün
Yarışa gidiyorum
“Kazanırsam bir” diye
Nasıl seviniyorum…

LALE: – Ne yarışı? Ne zaman?
Azıcık anlatsana

TANJU: – Haberin yoksa eğer
Anlatayım ben sana

Dün sen yoktun okulda.
Yaşlı biri gelerek
Öğretmenle konuştu
Yavaşça eğilerek…

Elindeki paketi
Bıraktı, çıktı, gitti.
O sırada zil çaldı.
Okuma dersi bitti.

Öğretmen güler yüzle;
“Müjdem var” dedi, size.
Hazır olun bakalım,
İş çıktı hepinize…

En tutumlu çocuğa
Verilecek bu, diye.
Gelen bay verdi bize
Değerli bir hediye…

Aranızda bir yarış
Açacağım ben yarın…
Hazırlanın, düşünün
Tutumlu davranın!

Anladın mı niçinmiş
Kumbaranın gelişi?
Evvelden düşünürüm
Yapacağım her işi…

LALE: – Yarışa girmek için
Kumbaraya lüzum yok.
Tutumlu olmak için
Tutulacak yollar çok.

TANJU: – Sen de gir öyleyse
Bu yarışa istersen
Tutumunu ispat et,
Değerini göster sen…

(Bu sırada diğer çocuklar içeriye girerler.)

Bak geldi arkadaşlar.
Var mı hiç kumbarasız?
Tutumluluk a kardeş
Olur mu on parasız?

ERDOĞAN: – Arkadaşlar, dinleyin
Öğretmenin emrini.
Bir seçim yapacağız,
Herkes alsın yerini…

SÜHEYLA: – Seçim meçim istemem,
Önce soru bilinsin.
Zihnimizde kıvranan
Kuşku, merak silinsin…

ÖZER: – Evet evet, çok doğru
Arkadaşın hakkı var.
Sorulsun önce soru,
Verelim sonra karar.

ERDOĞAN: – Soru şudur; yarışa
İsteyen katılacak
En yararlı tutumu,
Kısaca anlatacak…

TANJU: – Harçlığımın çoğunu
Kumbarama atarım,
Hiç harcamam oradan
Üstüne para katarım.

SÜHEYLA: – Harçlığımdan ayırmam
On para bile olsa…
Sevinirim kumbaram
Tıklım tıklım bir dolsa…

Varsa bir başka çocuk
Hiç para harcamayan.
Çıksın şimdi ortaya,
Verilsin şu armağan…

LALE: – Arkadaşın yaptığı
Tutum değil, pintilik,
Gerçek tutum yanında
Onunkisi pek silik.

Malda tutum yapmayan
Ne yapsa nafiledir.
Asıl tutum mutlaka
Temiz giyimledir.

YURDANUR: – Kumbarayla, giyimle
Tutum olmaz tam bence.
Milletin de malını
Korumalıyız önce…

Okullar, dershaneler,
Ormanlar, hastaneler,
Fabrikalar, kışlalar…
Kim bilir daha neler…
Tükenir mi saymakla?
Hepsi de millet malı.
Zengin olmak istersen
Bunları korumalı…

YILMAZ: -Benim fikrim bambaşka,
Ne kumbara, ne giyim…
Tutum adlı konuda,
Sizden ayrı gibiyim.

Şu yararlı tutuma
Pek kolaydır alışmak,
Dünyada en baş tutum
Çalışmaktır, çalışmak!

Boşa giden zamanlar
Kaybolmuş kumbaradır,
Alın teri dökenin
Her damlası paradır…

GÜVEN: – Bizden istenen tutum
Bölünmez bir bütündür.
Ne biri yalnız yeter,
Ne öteki üstündür.

Para, zaman, mal, eşya
Her çeşit ulus malı.
Biri değil, hepsinde
Tam tutumlu olmalı!

BÜTÜN ÇOCUKLAR: En yerinde cevabı
Sen verdin yaşa Güven!
Başarılar kazanır
Hep bu yolda yürüyen…

(Sürekli alkışlar arasında Güven’e armağan verilir. Çocuklar hep birden Tutumluluk Marşını söyleyerek sınıftan çıkarılır.