Mobilya Sektörünün Bilinen Sorunları

• Ürün özelliklerinin kullanıcılar tarafından yeterince bilinmemesi,
• Orman Genel Müdürlüğü’nce hammadde odun tahsisi uygulamalarındaki sorunlar,
• Fabrika-kullanıcı arasındaki iletişim bozukluğu,
• İlişkide olunan sektörlerin üretimlerinde aksamalar,
• Üretimden kaynaklanan kusurlar (dönme, yabancı madde çıkması),
• Orman işletmelerinde fiyat rekabeti olmaması,
• Tutkal fiyatlarının yüksek olması,
• Orman işletmelerinin hammadde üretiminde yetersiz kalması.

Ekonomik belirsizlikler,
Tüketici yatırım alanlarının faiz oranlarındaki düşüşe bağlı olarak konuta kaymasından dolayı sektör ürünlerine olan talebin azalması,
Yaşanan sorunlara rağmen yeni tesislerin kurulması ve aynı alanda üretim yapması.
1. Üretimde;
— Yerli hammadde temininde sıkıntı yaşanması,
— Yasa ve yönetmeliklerle ilgili eksiklikler bulunması,
— Eğitimli kalifiye personel olmasına karşılık bunlara üretimde yeterince yer verilmemesi,
— Sermaye yetersizliği, kredi temini vb. finansal sorunlar bulunması,
— Üreticilerin ürün standartlarındaki kalite anlayışının yetersizliği,
— Ürünlerin nakliyesi sırasında karşılaşılan ulaşım sorunları.
2. Ekonomiye duyulan güvensizlik
3. Ar-Ge çalışmalarının yetersizliği
4. İşletmelerin uluslararası pazarlarda tanıtım eksikliği
5. AB Standartlarının bilinmesine karşılık yeterince uyulmaması
6. Üniversite-sanayi işbirliğinin yeterli düzeyde olmaması.

Mobilya Sektöründe Alınması Gereken Önlemler

Ülkemizde ormanların sertifikalandırılması çalışmalarının ulusal ormancılık stratejisi kapsamında bir an önce başlatılması gerekli görülmektedir. Sektörü doğrudan veya dolaylı olarak ilgilendiren AB mevzuatlarının bir kısmı, ormanların korunması, geliştirilmesi vb. hususlara ilişkin olup orman işletmeleri açısından önemli görülmektedir. Özellikle, AB ülkelerinde yaygın olan sertifikalı tomruk kullanımı; hammadde kaynağının bilinmesi ve kaçak kesimlerin önlenmesini sağlarken, kesimden üretime kadar geçen sürecin sağlıklı olarak takibi ile hammadde kalitesinin yükselmesinde etkili olmaktadır.

Uluslararası pazarlarda rekabet gücüne sahip olabilmek için, sektörde faaliyet gösteren işletmeler arasında stratejik işbirliği oluşturulurken, devletin denetleme ve destekleme görevini gerçekleştiren birimleri ile sektör arasındaki işbirliği ve iletişim güçlendirilerek, oluşacak sinerji ekonomik değere dönüştürülecektir.

Teşvikler, işçi sağlığı ve iş güvenliği ile ilgili yasalarda düzenlemeler yapılmalı, standartlara uygun üretim yapılması denetlenmelidir. Levhalarla ilgili standartlar sektör ürünlerini kullanan diğer yan sektörlerin standartları ile birlikte ele alınarak, uyumlu ve kullanıcı yan sektörlerin ihtiyaçlarını en iyi karşılayacak şekilde düzenlenmelidir.

Her iki sektörde de ithalat ihracattan fazladır. Bu nedenle, eski teknolojiler yenilenmeli, ithalata bağımlılıktan kurtularak ihracatı artırıcı tedbirler alınmalıdır. Ayrıca sektörde, yeni teknoloji ürünlerinin geliştirilmesi ve üretimi yoluna gidilmelidir.

Yerli hammadde teminindeki güçlükler nedeniyle, maliyeti düşürmek için kalitesi düşük imalat yapılmakta, bu ise sektörün rekabet gücünü olumsuz etkilemektedir. Son yıllarda odun hammaddesi Devlet Orman Bölgesi dışından ya da ithalat yolu ile karşılanmaktadır.
Hammadde sıkıntısı yaşanan günümüzde alternatif hammaddelerle üretim teknolojileri üzerinde durulması teşvik edilmelidir.

Uluslararası ölçekte rekabet gücünün arttırılabilmesi amacıyla Ar-Ge çalışmalarına önem verilmesi, Avrupa Standartlarına uygunluk yanında ürün çeşitliliği arttırılarak yeni kullanım alanları yaratılması önerilmektedir.

Mobilya üretiminde standartlara tam olarak uyulmamaktadır. Özellikle son zamanlarda düşük yoğunluklu levhalar üretilmekte ve girdiler azaltılarak maliyet düşürülme yoluna gidilmektedir. Bu durum, uygun olmayan üretim ile haksız rekabete neden olurken, kullanım sırasında birçok problemin kaynağını oluşturmaktadır. TSE tarafından kalite ve üretim uygunluk belgeleri verilmesine karşılık denetimlerin yetersizliği bu gibi uygulamalara sebebiyet vermektedir. Standartlarda yapılacak düzenlemelerle standartların uygulanabilir kılınması mümkün görülmektedir.

Türkiye’de mobilya sektörü hammadde bakımından devlete bağımlı durumdadır. Son yıllarda odun hammaddesi orman bölgesi dışından ya da ithalat yolu ile karşılanabilmektedir. Hammadde sıkıntısı yaşanan günümüzde alternatif hammaddelerle üretim teknolojileri üzerinde durulması önerilebilir. Bu maksatla;
• Liflendirilmiş malzemenin alçı gibi bağlayıcı maddelerle karıştırılması tekniğinin kullanıldığı levha çeşidi üretilebilir (Avrupa örneği).
• Taşınma sorunu nedeni ile orman içinde kalan, ancak sunta levha üretimine uygun olan aralama ve bakım kesimi artıkları orman içi yongalama makineleri ile yongalandıktan sonra fabrikalara taşınabilir.
• Hızlı gelişen ağaç türlerinin yetiştirilmesine ağırlık verilebilir.
• Fabrikalarda eskiyen teknolojiler zamanında yenilenerek üretim desteklenebilir.
Uzun süre depolama gerektiren tesislerde odun hammaddesi için havuz veya yağmurlama sistemi önerilebilir.
• Üreticilerle kullanıcılar arasında bilgilendirme toplantıları yapılarak hataların sebepleri, giderilmesi ve üretimde ortak bir standardın yakalanması sağlanabilir.
• Üreticiler kendi sektörlerinin ihtiyacı olan hammaddeyi yetiştirmek üzere tarım ormancılığı (Agroforesty) faaliyetlerine yönlendirilebilir.

Sonuç olarak, sektörün içinde bulunduğu durumun iyileştirilebilmesi, ilişkide olduğu sektörlerle yaşadığı sorunların sağlıklı ve kalıcı olarak çözülebilmesi için firma yöneticileri, levha sanayicileri dernekleri, tüketiciler ve devlet yetkilileri ile birlikte sorunların irdelenmesi ve ortak kararlar alınarak çözüm üretilmesinin yararlı olacağı söylenebilir.