Mezuniyet Töreninden Örgütlülüğe

Yorucu geçen öğretim yılı sonuydu. İstanbul’da bir imam hatip lisesinin son sınıf öğrencileri okulun konferans salonunda veda toplantısı düzenlemişlerdi. Sırayla kürsüye gelen öğrenciler, öğretmenlerine emekleri için teşekkür ediyor ve helallik istiyorlardı. Konuşmasını bitiren öğrenciler ön sırada oturan öğretmenlerinin ellerini öpüyorlardı. Ben elimi öptürmeyerek tokalaşıyor ve mezuniyetlerini tebrik ediyordum.

Konuşma sırası öğretmenlere geldi. İlk konuşmayı okul müdürü yaptı. Sırayla kürsüye gelen öğretmenler tıpkı müdürün konuşmasının fotokopisi gibi konuştular.
Hemen hemen hepsi, öğrencileri öbür dünyada nelerin beklediği konusunda uyardılar. ‘Namazınızı ve orucunuzu ihmal ederseniz hakkımızı helal etmeyiz’ vasiyetleriyle konuşmalarını bitirdiler.
En kıdemli öğretmen olarak kapanış konuşması yapmam için kürsüye çağırıldım.
Öğrencilerime aşağıdaki konuşmayı yaptım.
Benden önce konuşan öğretmenleriniz vasiyetlerini bildirdiler. Namaz ve oruç gibi Allahınızla aranızda olan ilişkiye karışmayacağım. Fakat bende vasiyette bulunacağım diyerek konuşmamı sürdürdüm.

İnsanların inançlarına karışırsanız, dinsel inancınızı kişisel çıkarlarınıza ve politik amaçlarınıza alet ederseniz, alet edenlere kayıtsız kalırsanız, aldığınız ücret karşılığı çalışmanız gereken süreyi kaytararak geçirirseniz, dedikodu yaparsanız, otobüslerde küçük çocuklara, hamile annelere, engellilere, yaşlılara ve gazilere yer vermezseniz, trafik kurallarına uymazsanız, çevre temizlik vergisi vermezseniz, doğayı kirletirseniz, gürültü kirliliğine katkı yaparsanız, doğayı ve hayvanları korumazsanız, gece geç vakit çamaşır makinası çalıştırırsanız, kapı önüne ayakkabı bırakırsanız, üst katlarda oturan yakınlarınızı klaksiyon çalarak çağırırsanız, balkondan halı çırparsanız, fırsat buldukça ağaç dikmezseniz, vergi kaçırırsanız, ödediğiniz vergilerin takipçisi olmazsanız, arada bir elektrik, televizyon, otomobil, emar cihazı, telefon, röntgen ışını gibi bilimsel buluşlar yaparak modern yaşamımıza katkı yapan bilim önderlerine şükranlarınızı sunmazsanız, gazete ve kitap okuyarak çağı izlemezseniz, insan haklarına saygı göster- mezseniz, ülkenizin bağımsızlığının savunucusu olmazsanız, hakkımı helal etmem dedikten sonra;
Konuşmamı bir duayla bitireceğim diyerek aşağıdaki duayı yaptım.

Ülkemizi emperyalistlerin işgalinden kurtaran baş öğretmen Atatürk’ten, silah arkadaşlarından, kahraman ordumuzdan, İstiklal harbimize katkıda bulunan Türkiye Halkından ( Türk Milletinden)(Bu tanım Atatürk’e aittir), yardımlarını sunan tüm meslek mensuplarından ve özellikle kahraman kadınlarımızdan ve de yurtsever din görevlilerimizden Allah razı olsun…

Diyerek duamı ve konuşmamı tamamladım.