KÜMES HAYVANLARI

AYŞE: – (Öfkeyle)
Eee! Çok oldun, yeter artık,
Dırdırlarından bıktık!

Gevezeleri hiç sevmem,
Böyle boş laflar istemem.

Kendini övmeyi bırak,
Git buradan, işine bak!
(Kovalar.)
(Tavuklar sahnede yine gezinirler. Bir bölümü şuraya buraya oturur. Ayşe dışarıdan öteki kümes hayvanlarını çağırır.)
AYŞE: – (Hindileri çağırır.)
Pıy pıy pıy pıy pıy!
HİNDİLER: – (Sahne dışından ses verirler.)
Gulü gulü gulü gulü gulü!
AYŞE: – (Ördekleri çağırır.)
Vik vik vik vik vik!
ÖRDEKLER: – Vak vak vak vak vak!
AYŞE: – (Kazları çağırır.)
Badi badi badi badi badi
KAZLAR: – Gak gak gak gak gak!
İşte geldik, bak bak bak!
(Sırasıyla içeri giren kümes hayvanları korodaki yerlerini alır. Yalnız horoz, baba hindi, baba ördek, baba kaz önde sıra olurlar. Ayşe’nin elinde bir değnek vardır. Ortada gezinir.)
HOROZ: – (Paçalı tavuğa seslenir.)
Paçalı öyle kurulma,
Sözüme sakın darılma.

Folluktan ne zaman kalktııın?
Bugün sen ne işler yaptııın?

Ortaya çıkar mısııın?
Bana anlatır mısııın?

PAÇALI TAVUK:- (Horozun yanına gelir.)
Hayhay horozum geleyiiim!
Yaptıklarımı söyleyeyiiim!

Gıt gıt gıt gıt, gıt gıt gıdaaak!
Bir yumurta yaptım sıcaaak!

Hem kocaman, kar gibi aaak!
İnanmazsan folluğa baaak!

Gıt gıt gıt gıt, gıt gıt gıdaaak!
Pek de taze, sıcak sıcaaak!…
(Bütün hayvanlar sevinir, öterler.)
AYŞE: – Susunuz gevezeler,
Maskaralar, tembeller.

Duydunuz mu neler yapmış?
Sizin gibi boş durmamış.

Paçalı gibi olmalı,
Sepet yumurta dolmalı.
BİR HİNDİ: – Ayşe, biz de boş durmadık.
HİNDİLER: – Biz de boş oturmadık.
BİR ÖRNEK: – Biz de, biz de yumurtladık.
ÖRDEKLER: -Biz de boş oturmadık.
BİR KAZ: -Vak vak vak vak, vak vak vak!
KAZLAR: – Git bir kez de folluğa bak!
BİR KAZ: – Yumurta dolu sepetimiz,
Ayşe biz tembel değiliz.
(Kazlar öter.)
AYŞE: – Bana böyle darılmayın,
Amaaan, sakın kırılmayın!

Şaka ettim ben size,
Küsmeyin Ayşe’nize.
(Hepsi sevinir, öter.)

Bugün çok çalıştınız,
Hepiniz de acıktınız.
(Üstlerine yem serper.)

Artık doysun kursağınız,
Yemleri paylaşınız.

(Gagalar gibi yaparak, gıdaklayarak yemleri yerler.)

Çalışanın hakkı oyun,
Eğlence var, hazır olun.
(Yerlerine geçerler.)

Oynayalım, gülelim,
Şarkımızı söyleyelim.
(Koro üstüne yem serper.)
Gih gih gih gih gih
TAVUKLAR: – Gıt gıt gıt gıt gıt!
HOROZ: – Ü ürü üüüüüüüü!
AYŞE: – Pıy pıy pıy pıy pıy!
(Birkaç öğrenci ıslık çalar.)
HİNDİLER: – Gulü gulü gulü gulü gulü gulü!
AYŞE: – Vik vik vik vik vik!
ÖRDEKLER: – Vak vak vak vak vak!
AYŞE: – Badi badi badi badi badi!
KAZLAR: – Gak gak gak gak gak!
TAVUKLAR: – Çalışkan tavuklarız,
Gıdak gıdak gıt gıdak!

Yumurta yumurtlarız,
Gıdak gıdak gıt gıdak!
(Tavuklar gıdaklar, horoz kanat çırpar, öter.)
HİNDİLER: – Baba hindi adımız
Süslüdür kanadımız.

Uysalız, onurluyuz,
Biz çok iyi huyluyuz…
(Birkaç çocuk ıslık çalar. Baba Hindi kabarır. Hindiler öter.)
ÖRDEKLER: – Derelerde yüzeriz,
Çayırlarda gezeriz.

Şarkı söyler, coşarız,
Bağırarak koşarız.
(Şarkı söylerken yalpa vurur, şarkı bitince de öterler.)
KAZLAR: – Ağırbaşlı kazlarız,
Çimenlerde otlarız.

Pamuk gibi tüyümüz,
Ne güzeldir sürümüz.
(Kanat çırpar, Tısss! Tısss! diye tıslar, acı acı öterler.)
AYŞE: – (Tekrar yem atar, bu kez şarkıyı grup grup değil, hep beraber söylerler. Taklitleri, bağırmaları da birlikte yaparlar. Ayşe değneği ile kümes hayvanlarının hepsini sahneden kovalar. Hayvanlar seyirciler arasına, kulis aralarına kaçışır.)
Haydi kümese, kış kış kışşş!
(Seyircilere döner, selam verir.)
Sayın seyircilerden de bekleriz alkışşş!